Μαραγγουλιαγμένον

Κωστίκας Τσακαλίδης -
Μαραγγουλαγμένον
 
Το πόι σ’ λεγνόν κι έμορφον
ίσον / είσαι-ν άμον λαμπάδαν,
εσέν’ εγώ θα παίρω σε-ν
έλα τ’ εμόν φραντάλαν.
 
Επωδός:
’Μώ σε, ’μώ σε νέ’ καμένον
άι και μαραγγουλαγμένον,
άι με τη Χριστού το δάχτυλον
είσαι ζωγραφισμένον.
 
Από πάν’ ι-σ’ επέταναν
του ͜ουρανού τα πουλία,

εκάτσαν κι εζωγράφ’σανε
τ’ οματί’ σ’ τα πλουμία.
 
(Επωδός)
 
’Σ σα υψηλά σορσόταινας
’ς σα χαμελά περδίκας,
άι-ν ας σ’ οματί’ μ’ το τέρεμαν
ντο λέγω σε-ν εγροικάς.
 
(Επωδός)

ΧΚ

Ο πρόσωπο' σ' τριαντάφυλλον

Κωστίκας Τσακαλίδης -
Ο πρόσωπο’ σ’ τραντάφυλλον

Ο πρόσωπο’ σ’ τραντάφυλλον

αρνόπο’ μ’ έλα-ν έλα,

’ς σα μέσα σ’ να τυλίγουμαι

τέρ’ με ψύκα μ' και γέλα.

Τ’ οματόπα σ’ γιαρ έμορφα

τ’ οφρύδα σ’ πογιαμάδες,

’ς σο πόι’ σ’ γουρπάν’ να ίντανε

δεκαοκτώ γιοσμάδες.

Ατά τ’ ομάτα σ’ που ελέπ’

πώς να μη παλαλούται,

άψιμον να εκαίγεται

γκρεμός να εσκοτούται.

’Σ ση κεμεντζές ι-μ’ ’ς σο κιφάλ’

πουλίν ’κί κοντουρεύω,

τα έμορφα τα κοράσια

αρνί’ μ’ θα καντουρεύω.

ΧΚ

Η κόρ’ επήγεν σον παρχάρ’

Χρύσανθος Θεοδωρίδης -
Η κόρ’ επήγεν σον παρχάρ’

Η κόρ’ επήγεν ’ς σον παρχάρ’
να γίνεται ρομάννα.
Και για τ’ ατέν θα γίνουμαι
και κυνηγός ’ς σ’ ορμάνα.

Παρχαρομάννα ’ποίκεν σε
κι εγέντ’ς λαλασαρία.
Εσέγκες με και ’ς σην σεβντάν
τερείς με κρύα κρύα.

Η κόρ’ εξέβεν ’ς σον παρχάρ’
εγέντονε ρομάννα.
Εφώταξεν και ο παρχάρτ’ς
εμόρφυναν τ’ ορμάνα.

XK

Παρασκευήν 'ς σα πρόβατα

Στεφανίδης Γιώργος -

Παρασκευήν ’ς σα πρόβατα

Παρασκευήν ’ς σα πρόβατα

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και τη Σάββαν ’ς σα χορτάρα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

Την Κερεκήν θ’ αντρίζ’ν’ ατέν

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και με τα πολλά τα κάλλα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

Φαρμάκωσον τη σκύλ’ τον γιον

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

άφ’σ’ κι έλα με τ’ εμένα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

Τίναν επέμ’νεν ο κόσμον

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και θ’ απομέν’ κι εσένα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

’Σ σην εκκλησίαν όντες πας

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και κλώστ’ τέρεν τα ταφία

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

’Σ σον κόσμον έν’ και θάνατος

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και μη καις τα ξένα ψήα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

ΧΚ

Τίκια τουλουμί

Γιάννης Κουρτίδης -

Τίκια τουλουμί

Τσοπάνος με τα πρόβατα

λάσκεται τα ραχία,

πίνει τα κρύα τα νερά

και σύρ’ τη μαναχίαν.

Τσοπάνε μ’ και τα πρόβατα σ’

τσοπάνε μ’ και τα ͜αρνόπα σ’,

ατά εγροικούν τη χαρά’ σ’

εξέρ’νε ας σα τερτόπα σ’.

Έλα ͜αδά και δέβα ’κεί

έλα ͜ας φιλώ σε κι επεκεί,

με τ’ εφίλεσα σε μίαν

πασκ’ εποίκα σε ζεμίαν.

Άσπρεσα-ν άμον το χιόν’

κόκκινος άμον χρυσόν,

άγγελος θα ’ίνουμαι

θα παίρω την ψην τ’ εσόν.

Θεία πέ’ το κορτσόπο σου

πολλά μη τυραννίζ’ με,

σίτα κοιμούμαι νόστιμα

χαντιλάζ’ κι εγνεφίζ’ με.

Εφίλεσα το κορτσόπο σ’

ντ’ εποίκα σε νε θεία,

επουράταν εποίκες με-ν

απέσ’ ’ς σα καφενεία.

ΧΚ

Σάτσ'

Σ. Παρχαρίδης, Τ. Παρχαρίδης -

Σάτσ’

Τη τυφέκι’ μ’ το ταπάν’

άμον το Καρακαπάν’,

τη σεβντάς ι-μ’ τ’ ονεμαν

γραμμένον έν’ εκεί ͜απάν’.

Επωδός:

Και η πίτα αφκά ’ς σο σάτσ’

πουλί’ μ’ ξεροκοκκινίζ’,

αέτσ’ έν’ ο πρόσωπο’ σ’

τα χείλα μ’ όντες φιλίζ’.

Έλα ας μονάζω σε

καντζία θα φάζω σε,

’ς ση καπνού το τσάκωμαν

’γώ θ’ απονεγκάζω σε.

(Επωδός)

Το φέσι’ μ’ ’ς σο γιάν’ απάν’

το πισκίλ’ ’κί κείται απάν’,

τ’ έμορφα τα κορτσόπα

σκοτούνταν σ’ εμέν’ απάν’.

(Επωδός)

Άσπρεσα και έμορφος

και η ψύα ’τ’ς άμον μέλ’,

μίαν ας εδίνε με

το φίλεμαν το σεκέρ’.

(Επωδός)

XK

Ζωντανή ηχογράφηση

Κωστίκας Τσακαλίδης -

Ζωντανή ηχογράφηση

Τονγιαλής παιδάς είμαι-ν

ας σην Τόνγιαν έρχουμαι,

το μαχαίρ’  ’ς σα μέσα μ’ έν’

’ς σην κουτσήν έχ’ κι έρχουμαι.

Αούτ’ τ’ εμόν η καρδία

γιατί κουβαρά’εται,

τ’ άσκεμον το ταπιάτι’ σ’

ατό πρέπ’ ν’ αλλά’εται.

Σύρον άν’ και σύρον κά’

το φιστάν’ ’ς σο γιάν’ απάν’,

κι ο Θεός την ψη’ μ’ να παίρ’

’ς σ’ άσπρον το κερντάν’ ’τ’ς απάν’.

Τ’ αρνόπο’ μ’ κείται-ν άρρωστον

κι εγώ σύρω τα πόνα,

Θεέ μ’ κόψον και δώσ’ ατό

τ’ εμά τ’ ημ’σά τα χρόνα.

;

Μάννα τέρεν το παπόρ’

ντ’ άσκεμα κουνίεται,

το σαρίν τ’ αρνί’ μ’ απέσ’

γιάβρι’ μ’ θ’ εφουρκίεται.

Έλα κάθ’ κά’ ’ς σα γόνατα μ’

ας πλέκω τα μαλλία σ’,

πλέκ’ ατά ψιλά ψιλά

και σύρ’ ατά σ’ ωμία σ’.

ΧΚ