Κωστίκας
Τσακαλίδης -
Μαραγγουλαγμένον
Το πόι σ’
λεγνόν κι έμορφον
ίσον / είσαι-ν άμον λαμπάδαν,
εσέν’ εγώ θα παίρω σε-ν
έλα τ’ εμόν φραντάλαν.
Επωδός:
’Μώ σε, ’μώ σε νέ’ καμένον
άι και μαραγγουλαγμένον,
άι με τη Χριστού το δάχτυλον
είσαι ζωγραφισμένον.
Από πάν’
ι-σ’ επέταναν
του ͜ουρανού τα πουλία,
Μαραγγουλαγμένον
ίσον / είσαι-ν άμον λαμπάδαν,
εσέν’ εγώ θα παίρω σε-ν
έλα τ’ εμόν φραντάλαν.
’Μώ σε, ’μώ σε νέ’ καμένον
άι και μαραγγουλαγμένον,
άι με τη Χριστού το δάχτυλον
είσαι ζωγραφισμένον.
του ͜ουρανού τα πουλία,
εκάτσαν
κι εζωγράφ’σανε
τ’ οματί’ σ’ τα πλουμία.
(Επωδός)
’Σ σα
υψηλά σορσόταινας
’ς σα χαμελά περδίκας,
άι-ν ας σ’ οματί’ μ’ το τέρεμαν
ντο λέγω σε-ν εγροικάς.
(Επωδός)
ΧΚ
τ’ οματί’ σ’ τα πλουμία.
’ς σα χαμελά περδίκας,
άι-ν ας σ’ οματί’ μ’ το τέρεμαν
ντο λέγω σε-ν εγροικάς.
ΧΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου