Ανασακιάζομε

Χ. Χρυσανθόπουλος, Φ. Καλιφατίδης -

Ανασακιάζομε

Η κόρ’ εδέκεν το νερόν

απάν’ καικά ’ς σ’ αμπέλια,

’ποίκεν τα μήλα κόκκινα

τα σταφύλια ͜άμον μέλια.

Βαΐων ξαν’ Βαΐων

και του χρόν’ κι άλλο καλλίον,

’ς σ’ όνομα’ σ’ όνομαν εύρα

’ς σο πόι’ σ’ κι άλλο καλλίον.

’Σ ση Χατσηλαρί’ τα στράτας

πουλόπο’ μ’ απαντώ σε,

εντρέπουμαι να λέγω σε

σκύλ’ κουτάβ’ ντ’ αγαπώ σε.

Ανασακιάζομε ανασακιάζομε

έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε,

εμείς τον εαυτόν εμούν

καν’νάν ’κί φάζομε.

Έμορφον η Επτάλοφος

απάν’ ’ς σο ρακανόπον,

εκεί θα πάει να παρχαρεύ’

τ’ εμόν το τριγονόπον.

Βαΐων ξαν’ Βαΐων

και ’ς σο κάθεν το χωρίον,

’ς σ’ όνομα’ σ’ όνομαν εύρα

’ς σο πόι’ σ’ κι άλλο καλλίον.

Εμέν’ που θα κατηγορεί

και θα περιφρονά με,

εμέν’ κορίτσ’ κανείς μη δί’

γαμπρόν κανείς μ’ ευτάει με.

Ανασακιάζομε ανασακιάζομε

έρχουμες επεκεί αδά κι ανασακιάζομε,

εμείς τον εαυτόν εμούν
καν’νάν ’κί φάζομε.

ΧΚ

Μα την Παναΐαν λέγω

Νίκος Παπαβραμίδης -

Μα την Παναΐαν λέγω

Ούνταν φορείς και-ν αναλλά’͜εις

και πας ’ς σην εκκλησίαν,

μα την Παναΐαν λέγω.

Γουρπάν’ να ίνουμαι ντ’ ευτάς

’ς σην γονατεκκλησίαν,

μα την Παναΐαν λέγω.

Ούνταν φορείς και-ν αναλλά’͜εις

τα σοκάκια γελούνε,

μα την Παναΐαν λέγω.

’Σ σην στράταν ντ’ απαντούνε σε

κλώσκουνταν και τερούνε,

μα την Παναΐαν λέγω /

/ Παναΐα Παναΐα.

ΧΚ