Παρασκευήν 'ς σα πρόβατα

Στεφανίδης Γιώργος -

Παρασκευήν ’ς σα πρόβατα

Παρασκευήν ’ς σα πρόβατα

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και τη Σάββαν ’ς σα χορτάρα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

Την Κερεκήν θ’ αντρίζ’ν’ ατέν

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και με τα πολλά τα κάλλα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

Φαρμάκωσον τη σκύλ’ τον γιον

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

άφ’σ’ κι έλα με τ’ εμένα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

Τίναν επέμ’νεν ο κόσμον

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και θ’ απομέν’ κι εσένα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

’Σ σην εκκλησίαν όντες πας

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και κλώστ’ τέρεν τα ταφία

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

’Σ σον κόσμον έν’ και θάνατος

έι πούλι’ μ’ και-ν αρνί’ μ’,

και μη καις τα ξένα ψήα

άφ’σ’ πούλι’ μ’ κι έλα με τ’ εμέν’.

ΧΚ

Τίκια τουλουμί

Γιάννης Κουρτίδης -

Τίκια τουλουμί

Τσοπάνος με τα πρόβατα

λάσκεται τα ραχία,

πίνει τα κρύα τα νερά

και σύρ’ τη μαναχίαν.

Τσοπάνε μ’ και τα πρόβατα σ’

τσοπάνε μ’ και τα ͜αρνόπα σ’,

ατά εγροικούν τη χαρά’ σ’

εξέρ’νε ας σα τερτόπα σ’.

Έλα ͜αδά και δέβα ’κεί

έλα ͜ας φιλώ σε κι επεκεί,

με τ’ εφίλεσα σε μίαν

πασκ’ εποίκα σε ζεμίαν.

Άσπρεσα-ν άμον το χιόν’

κόκκινος άμον χρυσόν,

άγγελος θα ’ίνουμαι

θα παίρω την ψην τ’ εσόν.

Θεία πέ’ το κορτσόπο σου

πολλά μη τυραννίζ’ με,

σίτα κοιμούμαι νόστιμα

χαντιλάζ’ κι εγνεφίζ’ με.

Εφίλεσα το κορτσόπο σ’

ντ’ εποίκα σε νε θεία,

επουράταν εποίκες με-ν

απέσ’ ’ς σα καφενεία.

ΧΚ

Σάτσ'

Σ. Παρχαρίδης, Τ. Παρχαρίδης -

Σάτσ’

Τη τυφέκι’ μ’ το ταπάν’

άμον το Καρακαπάν’,

τη σεβντάς ι-μ’ τ’ ονεμαν

γραμμένον έν’ εκεί ͜απάν’.

Επωδός:

Και η πίτα αφκά ’ς σο σάτσ’

πουλί’ μ’ ξεροκοκκινίζ’,

αέτσ’ έν’ ο πρόσωπο’ σ’

τα χείλα μ’ όντες φιλίζ’.

Έλα ας μονάζω σε

καντζία θα φάζω σε,

’ς ση καπνού το τσάκωμαν

’γώ θ’ απονεγκάζω σε.

(Επωδός)

Το φέσι’ μ’ ’ς σο γιάν’ απάν’

το πισκίλ’ ’κί κείται απάν’,

τ’ έμορφα τα κορτσόπα

σκοτούνταν σ’ εμέν’ απάν’.

(Επωδός)

Άσπρεσα και έμορφος

και η ψύα ’τ’ς άμον μέλ’,

μίαν ας εδίνε με

το φίλεμαν το σεκέρ’.

(Επωδός)

XK

Ζωντανή ηχογράφηση

Κωστίκας Τσακαλίδης -

Ζωντανή ηχογράφηση

Τονγιαλής παιδάς είμαι-ν

ας σην Τόνγιαν έρχουμαι,

το μαχαίρ’  ’ς σα μέσα μ’ έν’

’ς σην κουτσήν έχ’ κι έρχουμαι.

Αούτ’ τ’ εμόν η καρδία

γιατί κουβαρά’εται,

τ’ άσκεμον το ταπιάτι’ σ’

ατό πρέπ’ ν’ αλλά’εται.

Σύρον άν’ και σύρον κά’

το φιστάν’ ’ς σο γιάν’ απάν’,

κι ο Θεός την ψη’ μ’ να παίρ’

’ς σ’ άσπρον το κερντάν’ ’τ’ς απάν’.

Τ’ αρνόπο’ μ’ κείται-ν άρρωστον

κι εγώ σύρω τα πόνα,

Θεέ μ’ κόψον και δώσ’ ατό

τ’ εμά τ’ ημ’σά τα χρόνα.

;

Μάννα τέρεν το παπόρ’

ντ’ άσκεμα κουνίεται,

το σαρίν τ’ αρνί’ μ’ απέσ’

γιάβρι’ μ’ θ’ εφουρκίεται.

Έλα κάθ’ κά’ ’ς σα γόνατα μ’

ας πλέκω τα μαλλία σ’,

πλέκ’ ατά ψιλά ψιλά

και σύρ’ ατά σ’ ωμία σ’.

ΧΚ

Ξι ξι ξι τα κοσσάρας

Adem Ekiz -

Ξι ξι ξι τα κοσσάρας

Ο κύρη’ μ’ έτον χοβαρντάς

 κι εγώ είμαι το παιδίν ατ’,

να ’υτάγω τα δουλείας ατ’

να παίρω την ευχήν ατ’.

Ξι ξι ξι τα κοσσάρας

χάι χάι τα πετεινάρα,

λέγνε με σουκ και δέβα κά’

και ’ς σα πετεινολάλα.

Εγώ είπα ’το τη μάννα’ σ’

εσύ πέ’ α’ τον κύρη’ σ’,

ο κύρη’ σ’ έν’ καλόκαρδος

’κί χαλά το χατήρι’ σ’.

Ξι ξι ξι για πέταξον

και κόνεψον ’ς σ’ ωμία μ’,

πουλί’ μ’ ατό το τέρεμα’ σ’

έκαψεν την καρδία’ μ’.

Η σεβντά μ’ είπεν κλάδεψον

εγώ θα ’υτάγω φύλλα,

γουρπάν’ ’ς σα μαύρα τ’ ομάτα σ’

στέκουν άμον σταφύλα.

Ξι ξι ξι για πέταξον

και κόνεψον ’ς σ’ ωμία μ’,

πουλί’ μ’ ατό το τέρεμα’ σ’

έκαψεν την καρδία’ μ’.

ΧΚ

Εσύ το κομμενόχρονον

Ελένη Σαμανίδου -

Εσύ το κομμενόχρονον

Έναν και μαναχόν είσαι

εσύ πά’ να μη έσ’νε,

άψιμον έψες ’ς σην κάρδα’ μ’

’γάλα ’γάλα να καί’͜εις με.

Επωδός:

Έλα πούλι’ μ’ γιάβρου μ’ με τ’ εμέν’,

μη σκοτώνω εγώ εμέν’.

Εκάγα μάννα εκάγα

Εκάγα ͜ας σο πιπέριν,

ν’ αηλί εκείνεν π’ αγαπά

και ’κί ͜επορεί να παίρει α’.

(Επωδός)

Έλα έλα σ’ εμέτερα

έλα σ’ εμετερίων,

εσύ τ’ εμόν κι εγώ τ’ εσόν

ας όλον το καλλίον.

(Επωδός)

Εσύ το κομμενόχρονον

και το καταραμένον,

φέρεν ξύσον κρύον νερόν

’ς σην κάρδα’ μ’ το καμένον.

(Επωδός)

ΧΚ

Η σεβντά τρανόν πελιάν

Ελένη Σαμανίδου -

Η σεβντά τρανόν πελιάν

Η σεβντά τρανόν πελιάν

’κί ͜έχω σε αδά ’ς σο γιάν’,

ας σην μαχαλά’ σ’ θ’ εμπαίνω

και τ’ ομμάτα σ’ αραεύω.

Επωδός:

Αν εμένα αγαπάς

ποίσον κάτ’ γιατί ’κί ͜ευτάς,

ας σην μαχαλά’ σ’ θ’ εμπαίνω

και τ’ ομμάτα σ’ αραεύω.

Τέρτα και πολλά καημούς

σύρω εγώ ’κί κρού’͜ει ’ς σον νου’ σ’,

ας σην μαχαλά’ σ’ θ’ εμπαίνω

δώσ’ με φίλεμαν κι ας φεύω.

(Επωδός)

Θε͜έ μ’ τερώ τον ουρανόν

και-ν ευτάγω τον σταυρό’ μ’,

ποίσον Θε͜έ μ’ για τ’ εμέν’ θάμαν

με τ’ ατόν να ζω εντάμαν.

(Επωδός)

ΧΚ

Σελέκ' εσελεκίασα

Χρύσανθος Θεοδωρίδης -

Σελέκ’ εσελεκίασα

Σελέκ’ εσελεκίασα γιαβρόπο’ μ’,

ν’ αηλί που θα φορτούται.

Άντραν που έ’͜ει ’ς σην ξενιτάν γιαβρόπο’ μ’,

ας πάει ρούζ’ και σκοτούται.

Νασάν εσάς ψηλά ραχιά γιαβρόπο’ μ’,

’ς σην ξενιτάν ’κί πάτε.

Δαβαίν’νε χρόνα και καιρούς γιαβρόπο’ μ’,

σ’ έναν τόπον γεράτε.

Τ’ ορμία μοιρολόγαναν γιαβρόπο’ μ’,

και τ’ αρνόπο’ μ’ ετραγώδ’νεν.

Και με την τραγωδίαν ατ’ς γιαβρόπο’ μ’,

«έλα σιχούνα μ’, έλα» ξαν’ εφών’εν.

«Έλα πουλί’ μ’ κά’, έλα.»

ΧΚ