Μαραγγουλιαγμένον

Κωστίκας Τσακαλίδης -
Μαραγγουλαγμένον
 
Το πόι σ’ λεγνόν κι έμορφον
ίσον / είσαι-ν άμον λαμπάδαν,
εσέν’ εγώ θα παίρω σε-ν
έλα τ’ εμόν φραντάλαν.
 
Επωδός:
’Μώ σε, ’μώ σε νέ’ καμένον
άι και μαραγγουλαγμένον,
άι με τη Χριστού το δάχτυλον
είσαι ζωγραφισμένον.
 
Από πάν’ ι-σ’ επέταναν
του ͜ουρανού τα πουλία,

εκάτσαν κι εζωγράφ’σανε
τ’ οματί’ σ’ τα πλουμία.
 
(Επωδός)
 
’Σ σα υψηλά σορσόταινας
’ς σα χαμελά περδίκας,
άι-ν ας σ’ οματί’ μ’ το τέρεμαν
ντο λέγω σε-ν εγροικάς.
 
(Επωδός)

ΧΚ

Ο πρόσωπο' σ' τριαντάφυλλον

Κωστίκας Τσακαλίδης -
Ο πρόσωπο’ σ’ τραντάφυλλον

Ο πρόσωπο’ σ’ τραντάφυλλον

αρνόπο’ μ’ έλα-ν έλα,

’ς σα μέσα σ’ να τυλίγουμαι

τέρ’ με ψύκα μ' και γέλα.

Τ’ οματόπα σ’ γιαρ έμορφα

τ’ οφρύδα σ’ πογιαμάδες,

’ς σο πόι’ σ’ γουρπάν’ να ίντανε

δεκαοκτώ γιοσμάδες.

Ατά τ’ ομάτα σ’ που ελέπ’

πώς να μη παλαλούται,

άψιμον να εκαίγεται

γκρεμός να εσκοτούται.

’Σ ση κεμεντζές ι-μ’ ’ς σο κιφάλ’

πουλίν ’κί κοντουρεύω,

τα έμορφα τα κοράσια

αρνί’ μ’ θα καντουρεύω.

ΧΚ

Η κόρ’ επήγεν σον παρχάρ’

Χρύσανθος Θεοδωρίδης -
Η κόρ’ επήγεν σον παρχάρ’

Η κόρ’ επήγεν ’ς σον παρχάρ’
να γίνεται ρομάννα.
Και για τ’ ατέν θα γίνουμαι
και κυνηγός ’ς σ’ ορμάνα.

Παρχαρομάννα ’ποίκεν σε
κι εγέντ’ς λαλασαρία.
Εσέγκες με και ’ς σην σεβντάν
τερείς με κρύα κρύα.

Η κόρ’ εξέβεν ’ς σον παρχάρ’
εγέντονε ρομάννα.
Εφώταξεν και ο παρχάρτ’ς
εμόρφυναν τ’ ορμάνα.

XK