Νίκος Παπαβραμίδης -
’Σ σο πέραν τη μαχαλάν
Το ραχίν χιονίεται (πούλι’ μ’)
παίρ’ ο ήλεν λύεται,
εγώ είμαι σεβνταλής (πούλι’ μ’)
το καρδόπο’ μ’ λύεται.
’Σ σο πέραν (πούλι’ μ’) ’ς σο πέραν
’ς σο πέραν την μαχαλάν,
έναν έμορφον κορτσόπον
καβουρεύ’ τ’ εμόν το ψόπον.
Αρνί’ μ’ την μάννα’ σ’ ντ’ έποικα
και πάντα καταράται,
να τρώ’͜ει ατέν ο γουρζουλάς
να ψοφά να χά’ται.
Τη τυφέκι’ μ’ το ταπάν’ (πούλι’ μ’)
άμον το Καρακαπάν’,
τη σεβντάς ι-μ’ τ’ όνομαν (πούλι’ μ’)
γραμμένον έν’ εκεί ͜απάν’.
Πίνω έναν πίνω δύο
πίνω τρία και μεθώ,
αχ τη χέρας το κορτσόπον
ν’ ανασπάλω ’κί ͜επορώ.
ΧΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου