Επέγ'ναμ' 'ς σα παρχάρια

Adem Ekiz -
Επέγ’ναμ’ ’ς σα παρχάρα

Επέγ’ναμ’ ’ς σα παρχάρα

ε μάννα μ’ με τ’ εσένα,

πάντα νουνίζω κλαίγω

ντ’ εδέβανε τα χρόνα / τα παλαιά τα χρόνα.

Επέγ’ναμε ’ς σ’ ορμάνα

ε μάννα μ’ με τ’ εσένα,

εγώ μικρός έμουνε

εφορτούσουν εμένα.

Μάννα μ’ ’ς σον ύπνο’ μ’ είδα

έμουνε ’ς σα παρχάρα,

το τσαΐρ’ έκοψαμε

’θέριξαμ’ τα χορτάρα.

Μάννα μ’ εσύ σ’ εμένα

τέρεμαν ελέηζες,

’ς σον κόσμον άμον ορφανόν

εφέκες με κι έφυγες.

Την ημέραν ’δάκρυζες

τα βραδία έκλαιγες,

ως να εχόρτασα σε

ας σα χέρα μ’ εξέβες.

ΧΚ