Εσύ τ' εμόν το ακριβόν

Αλέξης Παρχαρίδης -

Εσύ τ’ εμόν το ακριβόν

Εσύ τ’ εμόν το ακριβόν

εσύ τ’ εμόν το έναν,

όντες νοΐζω έρχεσαι-ν

έρ’ται παγών’ το αίμα μ’.

Άνοιξη μ’ και τσιτσάκι’ μ’

παρχαρί’ μανουσάκιν,

μάλαμα’ μ’ και χρυσόν -ι

έναν και μαναχόν -ι.

Εσύ τ’ εμόν η θάλασσα

ντο πάν’ κι έρχουν’ παπόρα,

αν θέλτ’ς φέρ’νε με την χαράν

αν θέλτ’ς φέρ’νε με ζόρα.

Άνοιξη μ’ και τσιτσάκι’ μ’

παρχαρί’ μανουσάκιν,

μάλαμα’ μ’ και χρυσόν -ι

έναν και μαναχόν -ι.

Εσύ αμάραντον τσιτσάκ’

’κί χά’ται η ͜εμορφία σ’,

φογούμαι θα ματάζ’νε σε

τη χώρας τα κουρφίας.

Άνοιξη μ’ και τσιτσάκι’ μ’

παρχαρί’ μανουσάκιν,

μάλαμα’ μ’ και χρυσόν -ι

έναν και μαναχόν -ι.

ΧΚ