Τη σεβνταλή η καρδία

Χ. Σημαιοφορίδης, Γ. Τσαβδαρίδης -
Τη σεβνταλή η καρδία

Τη σεβνταλή-ν η καρδία

έχει δύο αυλάκια,

ας σ’ έναν τρέχ’νε αίματα

κι ας σ’ άλλο τα φαρμάκια.

Επωδός:
Τρώει ο λύκον την κερβάναν

κι όλον το καλόν το χτήνον,

πόσα βραδάς εμόνασες

εμέν’ τον Κωνσταντίνον.

Σεβντάν έχω σεβντάν πουλώ

άι σεβνταλής γυρίζω,

σεβντάν έχω ’ς σην καρδία’ μ’

και πώς να ταγιανίζω.

(Επωδός)

Τον σεβνταλήν τον άνθρωπον

εγώ πολλά λυπούμαι,

εδέβεν ’ς σο κιφαλόπο’ μ’

’κί ͜επόρ’να ν’ εκοιμούμαι.

(Επωδός)

Σεβνταλής όντες αρρωσταίν’

’ς σο γιάν’ ατ’ ξάι μη πάτε,

αφήστε ͜ατόν ας υποφέρ’

ας πάει ψοφάει και χά’ται.

(Επωδός)

ΧΚ