Τη θάλασσας το νερόν

Γώγος Πετρίδης -
Τη θάλασσας το νερόν

Τη θάλασσας το νερόν

αλικόν έν’ αλικόν,

τη κουτσής το φίλεμαν

’ς σον πεκιάρ’ έν’ γιατρικόν.

Μάννα η νύφε τ’ εμόν

ατέ θα φέρτ’ σε νερόν,

’ς σα ξύλα-ν ατέ θα πά’͜ει

ήνταν λες ατέν θ’ ευτά’͜ει.

Κόρτσοπον τίνος είσαι

μήλον κόκκινον είσαι,

παχυμένον κι έμορφον

μασεμάτικον είσαι.

ΧΚ