Τ' αρνόπο' μ' εβοτάνιζεν

Νίκος Παπαβραμίδης -
Τ’ αρνόπο’ μ’ εβοτάνιζεν

Τ’ αρνόπο’ μ’ εβοτάνιζεν

κι εγώ επενερύνα,

τα κόκκινα τα μάγλοπα ’τ’ς

εκλίσκουμ’ κά’ κι εφίλ’να.

Εσύ κορτσόπον έμορφον

νασάν που θ’ απαντά σε,

νασάν π’ ευρίκ’ σε μαναχόν

φιλί φιλί χορτά’͜ει σε.

Άρ’ είσαι πολλά έμορφον

και πολλά φωταγμένον,

το πόι’ σ’ εροθύμεσα
ντο έμ’ αγκαλασμένον.

Αφιερωμένο στον παππού μου, ο οποίος, μη όντας Πόντιος αλλά 
μεγαλώνοντας ανάμεσά τους, μου έμαθε αυτό το τραγούδι.
XK